donderdag 8 mei
Blijf op de hoogte en volg copernicus SG
08 Mei 2014 | China, Sjanghai
Vandaag mochten we uitslapen. De morningcall kwam pas om half zeven, om half acht vertrekt de bus. We worden pas om half negen op school verwacht. Het is een stuk drukker op de snelweg en voordat we de tunnel onder de HuangPu in kunnen rijden, hebben we al een half uur file achter de rug. Het is al warm op straat, een beetje klam. Vandaag wordt een mooie dag verwacht.
We zijn redelijk op tijd, wel iets te laat, op school. De lessen van het eerste uur zijn al begonnen en we besluiten om te wachten tot de bel van het tweede uur om de lessen in te gaan. Eigenlijk gaat er helemaal geen bel, er wordt steeds een stukje (klassieke) muziek afgespeeld. Onze leerlingen gaan naar hun eigen klas. Ze weten de weg al in het gebouw en de klassen zitten altijd in het zelfde lokaal. De docent trekt van lokaal naar lokaal. Rianne gaat naar het aangebouwde stukje theater. Zij zal vanmiddag tijdens de pauze van de finale van het jaarlijkse Art Festival een stukje zingen. De Aad Sloot van de school wil het stukje alvast klaarzetten en even luisteren naar het volume. Rianne zingt een stukje mee zodat de boel ingeregeld kan worden. Al snel staat er leerlingen in de deur te kijken. De groep wordt steeds groter totdat Rianne stopt. Jason heeft ondertussen de piano in het oog gekregen en heeft toestemming om er een stukje op te spelen. Ook hij trekt diverse leerlingen met zijn muziek. Leuk om te zien dat muziek overal het zelfde effect heeft.
Rianne en Jason moeten ook naar de les. Wiskunde en dan ook nog goniometrie. Het lukt wel aardig. De les natuurkunde is gesneden koek. Dit is bij ons tweede klas stof (over serie en parallel, stroom etc.).
Jason gaat met zijn maatje dieper op de stof in. De leraar gaat gewoon verder en vindt het goed zo.
Ook de anderen kunnen hun draai aardig vinden. Het lokaal met de koekjes wordt eigenlijk niet gebruikt.
Iedereen blijft bij zijn klas. Het geeft ons de mogelijkheid om ook de achterzaaltjes en gangetjes te verkennen. Wat een enorme school en wat een ruimte. Ik word jaloers.
De scheikunde-docente wacht me op. Yvon D. heeft geregeld dat ik een scheikundeles mag volgen.
Aan een onbekende oplossing worden, elk apart, drie andere oplossing toegevoegd. Drie leerlingen verzorgen een demonstratie, 40 lln kunnen nu eenmaal niet tegelijk practicum doen. Ik snap weinig van wat er gezegd wordt totdat er formules en vergelijkingen op het bord komen. Dat ziet er hetzelfde uit als bij mij in de les!
Tijd voor de lunch. De leerlingen eten weer in hun lokaal: een stuk kip, witte rijst en wat groente. De docenten eten iets heel anders nl. witte rijst, een stukje gestoofd rundvlees, wat gewokte groenten en een soepje dat geen smaak heeft, maar toch ook niet vies smaakt. Je neemt voor de zekerheid nog een hapje omdat je verwacht dat de smaak er ook bij zit, maar nee deze keer niet.
Het wordt tijd voor de finale! Samen met drie docenten zitten Maartje, Jason en ik in de jury. We moeten cijfers geven tussen de 9,0 en de 10,0. Eerst krijgen we vier liedjes voor geschoteld. De een boeit meer dan de ander, maar dat blijft zo. In de pauze wordt Rianne uitgenodigd. Ze zingt een nummer van David Getta. Het publiek is enthousiast en vraagt na afloop om meer. Rianne, ook niet de beroerdste, zingt nog iets van Adele. Een luid applaus valt haar ten deel. Top!
Na de pauze volgen vier stukjes die uit diverse onderdelen bestaan. Sommige leerlingen spelen op een instrument, anderen van die groep spelen een stukje toneel en weer anderen zingen wat. Samen vormt het een geheel. Aan de kleding is door sommige groepen veel aandacht besteed. Dat maakt het allemaal wel leuker.
Direct na afloop volgt de uitslag, de winnaars worden omgeroepen en edereen vertrekt weer naar zijn klas. Geen prijsuitreiking, geen huldiging, gewoon weer aan het werk. Nou gewoon? De klassen marcheren naar het sportveld om daar onderleiding van een oude gymdocent wat "kung fu"-oefeningen te doen.
Het zonnetje schijnt behoorlijk en het windje wordt goed tegen gehouden. Het is al met al dus best een warme aangelegenheid. Gelukkig hebben we water genoeg.
De Engelse les wordt buiten afgemaakt. Het gaat over een vlieger en de leerlingen hebben tijdens de les een vlieger gemaakt die nu getest kan worden. Het ontbreken van wind zorgt dat de vliegers alleen bewegen wanneer je er hard mee rent..........
Om even voor vier zitten we allemaal in de meetingroom, samen met de buddies, de directie van de school en wat fotografen. We worden uitgebreid bedankt en krijgen mooie woorden over ons heen. Ook is er voor iedereen een cadeautje. Wij geven mooie woorden en cadeuatjes terug. Marouschka overhandigt de tulpen en ook de klompen, het Delfsblauwe vaasje met houten bloemen, het snoepgoed en de Copernicus-goodiebag veranderen van eigenaar. Nog even op de foto met zijn allen en dan is het klaar.
Deze dagen zullen niet licht vergeten worden. Topdagen waren het!!!
De metro brengt ons in de buurt van De Bund. Wat een uitzicht: de rivier, de gebouwen (van gisteren) aan de overkant en langs De Bund 1,5 kilometer bijzondere gebouwen. Een paar van deze gebouwen worden door de leerlingen besproken en waar nodig wordt er nog aanvulling gegeven. Het wordt tijd om te eten en dan naar het hotel. We kregen een uur de tijd om Nanjingroad te doorkruisen en te eten. Veel te kort natuurlijk, maar bijna iedereen is op de afgesproken tijd op het verzamelpunt.
De metro brengt ons weer tot vlak bij het hotel. Buiten staan nog wat ouderen te dansen. We besluiten om nog even te kijken en al snel staan de meiden ook op de "dansvloer" om hun beste beentje voor te zetten.
Buiten de kring blijven mensen staan om te kijken, de groep wordt steeds groter en de jongens besluiten om het er dan ook maar op te wagen. We werden op het hart gedrukt om geen foto's te maken, dat is niet helemaal gelukt.
Om 21.00 uur lopen we het hotel binnen. Morgen gaan we om 8.30 uur weg, dus echt uitslapen tot 7.30 uur! Nu is het mooi geweest en sommige kruipen letterlijk hun kamer in: lekker douchen en dan heerlijk dromen.........
We zijn redelijk op tijd, wel iets te laat, op school. De lessen van het eerste uur zijn al begonnen en we besluiten om te wachten tot de bel van het tweede uur om de lessen in te gaan. Eigenlijk gaat er helemaal geen bel, er wordt steeds een stukje (klassieke) muziek afgespeeld. Onze leerlingen gaan naar hun eigen klas. Ze weten de weg al in het gebouw en de klassen zitten altijd in het zelfde lokaal. De docent trekt van lokaal naar lokaal. Rianne gaat naar het aangebouwde stukje theater. Zij zal vanmiddag tijdens de pauze van de finale van het jaarlijkse Art Festival een stukje zingen. De Aad Sloot van de school wil het stukje alvast klaarzetten en even luisteren naar het volume. Rianne zingt een stukje mee zodat de boel ingeregeld kan worden. Al snel staat er leerlingen in de deur te kijken. De groep wordt steeds groter totdat Rianne stopt. Jason heeft ondertussen de piano in het oog gekregen en heeft toestemming om er een stukje op te spelen. Ook hij trekt diverse leerlingen met zijn muziek. Leuk om te zien dat muziek overal het zelfde effect heeft.
Rianne en Jason moeten ook naar de les. Wiskunde en dan ook nog goniometrie. Het lukt wel aardig. De les natuurkunde is gesneden koek. Dit is bij ons tweede klas stof (over serie en parallel, stroom etc.).
Jason gaat met zijn maatje dieper op de stof in. De leraar gaat gewoon verder en vindt het goed zo.
Ook de anderen kunnen hun draai aardig vinden. Het lokaal met de koekjes wordt eigenlijk niet gebruikt.
Iedereen blijft bij zijn klas. Het geeft ons de mogelijkheid om ook de achterzaaltjes en gangetjes te verkennen. Wat een enorme school en wat een ruimte. Ik word jaloers.
De scheikunde-docente wacht me op. Yvon D. heeft geregeld dat ik een scheikundeles mag volgen.
Aan een onbekende oplossing worden, elk apart, drie andere oplossing toegevoegd. Drie leerlingen verzorgen een demonstratie, 40 lln kunnen nu eenmaal niet tegelijk practicum doen. Ik snap weinig van wat er gezegd wordt totdat er formules en vergelijkingen op het bord komen. Dat ziet er hetzelfde uit als bij mij in de les!
Tijd voor de lunch. De leerlingen eten weer in hun lokaal: een stuk kip, witte rijst en wat groente. De docenten eten iets heel anders nl. witte rijst, een stukje gestoofd rundvlees, wat gewokte groenten en een soepje dat geen smaak heeft, maar toch ook niet vies smaakt. Je neemt voor de zekerheid nog een hapje omdat je verwacht dat de smaak er ook bij zit, maar nee deze keer niet.
Het wordt tijd voor de finale! Samen met drie docenten zitten Maartje, Jason en ik in de jury. We moeten cijfers geven tussen de 9,0 en de 10,0. Eerst krijgen we vier liedjes voor geschoteld. De een boeit meer dan de ander, maar dat blijft zo. In de pauze wordt Rianne uitgenodigd. Ze zingt een nummer van David Getta. Het publiek is enthousiast en vraagt na afloop om meer. Rianne, ook niet de beroerdste, zingt nog iets van Adele. Een luid applaus valt haar ten deel. Top!
Na de pauze volgen vier stukjes die uit diverse onderdelen bestaan. Sommige leerlingen spelen op een instrument, anderen van die groep spelen een stukje toneel en weer anderen zingen wat. Samen vormt het een geheel. Aan de kleding is door sommige groepen veel aandacht besteed. Dat maakt het allemaal wel leuker.
Direct na afloop volgt de uitslag, de winnaars worden omgeroepen en edereen vertrekt weer naar zijn klas. Geen prijsuitreiking, geen huldiging, gewoon weer aan het werk. Nou gewoon? De klassen marcheren naar het sportveld om daar onderleiding van een oude gymdocent wat "kung fu"-oefeningen te doen.
Het zonnetje schijnt behoorlijk en het windje wordt goed tegen gehouden. Het is al met al dus best een warme aangelegenheid. Gelukkig hebben we water genoeg.
De Engelse les wordt buiten afgemaakt. Het gaat over een vlieger en de leerlingen hebben tijdens de les een vlieger gemaakt die nu getest kan worden. Het ontbreken van wind zorgt dat de vliegers alleen bewegen wanneer je er hard mee rent..........
Om even voor vier zitten we allemaal in de meetingroom, samen met de buddies, de directie van de school en wat fotografen. We worden uitgebreid bedankt en krijgen mooie woorden over ons heen. Ook is er voor iedereen een cadeautje. Wij geven mooie woorden en cadeuatjes terug. Marouschka overhandigt de tulpen en ook de klompen, het Delfsblauwe vaasje met houten bloemen, het snoepgoed en de Copernicus-goodiebag veranderen van eigenaar. Nog even op de foto met zijn allen en dan is het klaar.
Deze dagen zullen niet licht vergeten worden. Topdagen waren het!!!
De metro brengt ons in de buurt van De Bund. Wat een uitzicht: de rivier, de gebouwen (van gisteren) aan de overkant en langs De Bund 1,5 kilometer bijzondere gebouwen. Een paar van deze gebouwen worden door de leerlingen besproken en waar nodig wordt er nog aanvulling gegeven. Het wordt tijd om te eten en dan naar het hotel. We kregen een uur de tijd om Nanjingroad te doorkruisen en te eten. Veel te kort natuurlijk, maar bijna iedereen is op de afgesproken tijd op het verzamelpunt.
De metro brengt ons weer tot vlak bij het hotel. Buiten staan nog wat ouderen te dansen. We besluiten om nog even te kijken en al snel staan de meiden ook op de "dansvloer" om hun beste beentje voor te zetten.
Buiten de kring blijven mensen staan om te kijken, de groep wordt steeds groter en de jongens besluiten om het er dan ook maar op te wagen. We werden op het hart gedrukt om geen foto's te maken, dat is niet helemaal gelukt.
Om 21.00 uur lopen we het hotel binnen. Morgen gaan we om 8.30 uur weg, dus echt uitslapen tot 7.30 uur! Nu is het mooi geweest en sommige kruipen letterlijk hun kamer in: lekker douchen en dan heerlijk dromen.........
-
08 Mei 2014 - 17:20
Judith Haas:
Wat een fantastische dagen en leuk die oogmassages ;) genieten jullie nog maar een paar dagen. Ik kijk uit naar zondag! -
08 Mei 2014 - 18:02
Familie Bruin:
Hoi Marouscha,
Nog veel plezier de laatste dagen in China samen met je klasgenootjes en begeleiding.
Groetjes van Amber, Fenna, Marcel en Petra
-
08 Mei 2014 - 18:42
Rinske En Sjoerd:
Hallo allemaal,
Wat een leuke foto's zaten er weer bij het reisverslag
(Marouscha ga je die oog massage ons thuis ook leren)
We wensen jullie nog fijne dagen.
Groetjes Sjoerd en Rinske -
08 Mei 2014 - 18:54
Gerdy Kappelhof:
Jammer voor jullie om de schooldagen weer af te sluiten....
Alles zal wel als een film aan jullie voorbij gaan.
Zoveel indrukken, andere omgeving en gewoontes.
Nog even en dan weer op naar ons natte kikkerlandje, maar eerst nog even genieten.
Groetjes Robert, Gerdy en Mike
-
08 Mei 2014 - 19:48
Koen Jaasma:
We genieten iedere dag weer van die geweldige verhalen en leuke foto's. Ongelofelijk wat jullie allemaal meemaken, ieder dag is weer een topdag. In Nederland regent het bijna de hele dag, dus geniet nog maar even van het mooie weer. Nog heel veel plezier de komende dagen.
Groetjes,
Koen Marjan, Stefan en Martijn
p.s. Rianne, laat je niet inpalmen door een Chinees. Het is misschien een prachtig land, maar het is ons veel te ver weg. -
08 Mei 2014 - 20:53
Irma:
Hoi allemaal
Wat weer een fantastisch verslag en weer hele leuke foto's. Complimenten voor de schrijver, maar ook voor de andere begeleiders die deze reis onvergetelijk maken voor de jongens en meiden. Nog twee dagen Shanghai, geniet er nog van en veel plezier met z"n allen de komende dagen aan de andere kant van de wereld!!!
Groetjes Erwin, Irma en Milou -
08 Mei 2014 - 20:57
Aad Sloot:
Beste China reizigers.
Zo zie je maar weer .
Geen school kan zonder een Aad Sloot.
Groet Aad S -
10 Mei 2014 - 15:56
0pa En Oma:
kijk elke dag naar jullie mooie verslagen erg mooi
nog een dag en kom je weer thuis .
goede reis kus opa en oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
