zondag 11 mei

Zo, we zijn weer een beetje bijgekomen van alle belevenissen. Zo’n terugreis hakt er dan nog flink in.
Nu zijn we wel uitgeslapen bij getankt. Ook het meeste werk is zo vlak voor het weekend weer bij.

Zondag de 11e mochten we rustig aan doen. Om 9.00 uur (Beijing-tijd) was het vertrek gepland uit het hotel.
De tassen waren voor het grootste deel al de avond er voor ingepakt. Iedereen was op tijd in de lobby.
Op weg naar het vliegveld werden de laatste Yuan-centen bij elkaar gestopt zodat we de chauffeur nog een redelijke fooi voor zijn diensten konden geven.
Kennelijk vond hij het ook goed want hij zette ons af bij de juiste terminal. De bagagekarretjes, de lange roltrappen/loopbanden en de enorme vertrekhal maakten aan alle illusies op een langer verblijf een einde. Er werd nog een poging gedaan door een leerling die was “vergeten” zijn kamerpasje in te leveren en deze terug wilde brengen, maar we moesten echt inchecken en terug naar huis.
Het inchecken verliep redelijk soepel. De tassen zaten vol, maar waren niet te zwaar. Daarna was er nog driekwartier voor we aan boord van het vliegtuig mochten. Nog even tijd voor een kop koffie (de derde deze reis); bedankt Afra! We zaten mooi bij elkaar in het vliegtuig, alleen dhr. Mollee vond dat hij meer ruimte nodig had en zat ergens voorin.
Net toen we ons opmaakten voor vertrek klonk de mededeling dat we geen toestemming kregen te vertrekken. We moesten minimaal een uur wachten, misschien wel langer.
Daar zit je dan: je kunt geen kant meer op. Een bekertje drinken moest het wachten veraangenamen, maar eigenlijk wilden we nu zo snel mogelijk naar huis. Dat drinken had toch een beetje een bijsmaakje. Gelukkig werd de vertraging niet veel langer dan een uur. Eenmaal onderweg is het zaak om jezelf te vermaken. Een beetje slapen, een beetje lopen, lekker kletsen, Jason had zo waar nog iemand die met hem telefoonnummers wilde uitruilen. Dat beloofd nog een leuk staartje van de reis te worden…..

Ondertussen had iedereen in Nederland al door dat de reis vertraagd was en meldden ouders zich via sms met de mededeling dat ze op tijd zouden zijn.
Terwijl we op onze koffers wachtten, het was inmiddels 19.30 uur Amsterdam-tijd (dus 1.30 uur Beijing-tijd), werd er hals reikend gekeken of “het gevolg” hen stond op te wachten. Toch fijn om weer bij de mensen te zijn die zo dicht bij je staan. Rinske ontving nog een prijs omdat ze de quiz juist had ingevuld: op het menu van zaterdagmiddag stond eend, kikker en vis.
Een laatste foto werd geschoten voor iedereen naar huis ging. De avond was te kort om alle verhalen te vertellen. Dat zal nog wel even duren.

We kijken nu al uit naar de reünie (voorlopig gepland op 2 juli). Alle deelnemers is gevraagd een selectie te maken van de geschoten foto’s (sommige leerlingen hadden meer dan 2.000 foto’s!) zodat er een verzamel-dvd gemaakt kan worden met bijzondere foto’s met herinneringen aan China, Beijing en Shanghai. Wellicht komen we weer eens in de gelegenheid om de herinneringen in echt weer tegen te komen…..

Want ik geloof wel dat we allemaal nog een keer terug willen.

Erwin